Windmolens in Nederland, de geschiedenis.
Windmolens zijn al heel lang in gebruik in verschillende delen van de wereld. De eerste windmolens verschenen ongeveer duizend jaar voor Christus in China en in de zesde eeuw in het oude Perzië.
Nederland heeft een rijke geschiedenis als het gaat om windmolens, die een belangrijke rol hebben gespeeld in de ontwikkeling en het landschap van het land. 
Windmolens zijn een iconisch symbool van Nederland geworden. Ze zijn nauw verbonden met de Nederlandse cultuur en erfgoed. Het Nederlandse landschap, met name op het platteland, is nog steeds versierd met deze schilderachtige structuren. De geschiedenis van windmolens in Nederland toont hun cruciale rol in landaanwinning, landbouw en industrie. Hoewel hun praktische betekenis is afgenomen, blijven windmolens een integraal onderdeel van de identiteit van het land en dienen ze als bewijs van Nederlands technisch vernuft.
Tegenwoordig staan er nog circa 1200 oude windmolens in Nederland, waarvan er vele nog kunnen draaien en malen. Ze zijn een belangrijk onderdeel van het Nederlandse erfgoed en trekken veel bezoekers. Daarnaast zijn er ook moderne windturbines die elektriciteit opwekken uit de wind.
Gedurende de eeuwen ondergingen windmolens in Nederland voortdurende ontwikkeling en innovatie. Ingenieurs en molenmakers experimenteerden met verschillende ontwerpen, wat leidde tot de creatie van verschillende soorten windmolens. Elk type had een specifiek doel, zoals het droogleggen van land, het malen van graan, het zagen van hout of het produceren van olie.
De eerste windmolen in Nederland werd vermeld in 1221 in het voormalige Zeeuws-Vlaamse dorpje Willemskerke. Deze windmolen was een houten standerdmolen die vooral graan maalde.